"ЛЮДИ И ВОЙНА" - "PEOPLE AND WAR"

САЙТ ПОИСКА СВЕДЕНИЙ О ВОИНАХ, ПОГИБШИХ И ПРОПАВШИХ БЕЗ ВЕСТИ В ВОВ, А ТАКЖЕ ИХ РОДСТВЕННИКОВ...
Текущее время: Чт мар 28, 2024 16:43 16

Часовой пояс: UTC+03:00


Добро пожаловать на наш форум. Регистрируйтесь на нем и пишите свои заявки в темах. Указывайте в заголовке темы Ф.И.О. в именительном падеже… Если Вы зарегистрировались на форуме, но в течение суток не произошла активация Вашего аккаунта, то пишите администратору на tashpoisk@mail.ru. В связи с наплывом спамеров на форуме включена ручная активация аккаунтов (спамеров просим не беспокоить, их аккаунты будут удалены).





Начать новую тему  Ответить на тему  [ 97 сообщений ]  На страницу « 15 6 7 8 9 10 »
Автор Сообщение
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 11:56 11 
Не в сети
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Сб сен 19, 2009 22:16 22
Сообщения: 15632
Откуда: Ташкент, Узбекистан
Информация о военнопленном
Номер записи 300274955
Фамилия Гавриленко
Имя Кузьма
Отчество Евтихьевич
Дата рождения 22.12.1911
Место рождения Гомельская обл.
Воинское звание солдат (рядовой)
Лагерный номер 9097
Дата пленения 24.06.1941
Место пленения Польша
Лагерь шталаг II F (315)
Судьба Погиб в плену
Дата смерти 22.10.1941
Место захоронения Торн
Могила могила 606
Название источника информации ЦАМО
Номер фонда источника информации 58
Номер описи источника информации 977520
Номер дела источника информации 2180
http://www.obd-memorial.ru/Image2/filte ... 60979fd1ad
http://www.obd-memorial.ru/Image2/filte ... 6a83603466

_________________
Генеалогия:Январцево https://t.me/Yanvarcevo; Великий Самбор https://t.me/Velikiy_Sambor; Сосница https://t.me/Sosnica_Chernigov; Венчагов https://t.me/Venchagov; Любимовка https://t.me/Lyubimovka_HutorKrylov Tashpoisk@mail.ru


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 11:58 11 
Не в сети
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Сб сен 19, 2009 22:16 22
Сообщения: 15632
Откуда: Ташкент, Узбекистан
Информация из документов, уточняющих потери
Номер записи 64262678
Фамилия Гавриленко
Имя Кузьма
Отчество Евтихеевич
Дата рождения __.__.1911
Дата и место призыва __.__.1941 Речицкий РВК, Белорусская ССР, Гомельская обл., Речицкий р-н
Воинское звание солдат
Причина выбытия погиб в плену
Дата выбытия 22.10.1941
Название источника информации ЦАМО
Номер фонда источника информации 58
Номер описи источника информации 977520
Номер дела источника информации 765
http://www.obd-memorial.ru/Image2/filte ... d4d735226f

_________________
Генеалогия:Январцево https://t.me/Yanvarcevo; Великий Самбор https://t.me/Velikiy_Sambor; Сосница https://t.me/Sosnica_Chernigov; Венчагов https://t.me/Venchagov; Любимовка https://t.me/Lyubimovka_HutorKrylov Tashpoisk@mail.ru


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 13:51 13 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
Lokalizacja: cmentarz jeńców sowieckich w Małej Nieszawce/Glinkach
Gmina: Wielka Nieszawka
Miejscowość: Mała Nieszawka Glinki
Rodzaj obiektu: Cmentarz wojenny
Liczba pochowanych: 10000
Liczba zidentyfikowanych: 0
Na przełomie lat 1939/1940 władze niemieckie przystąpiły do zorganizowania na terenie Torunia obozu jenieckiego dla żołnierzy państw alianckich. Początkowo przebywali w nim żołnierze Wojska Polskiego, a także żołnierze brytyjscy i francuscy. W 1943 r. przetrzymywano tam jeńców włoskich. W 1941 r. wybudowano obóz dla jeńców radzieckich (teren w kierunku wsi Glinki). W obozie panowała ogromna śmiertelność ze względu na brak jakichkolwiek urządzeń sanitarnych, liczne epidemie, głodowe racje żywnościowe oraz planowe egzekucje. Część jeńców przetrzymywano na otwartym powietrzu ze względu na niewystarczającą liczbę zabudowań. Ciała jeńców grzebano na specjalnie przygotowanym cmentarzu (dziś o powierzchni 5ha). Po zakończeniu działań wojennych, przeprowadzono niepełną ekshumację szczątków na podstawie której określono przybliżoną ilość pochowanych jeńców. Jest ona jednak poddawana dyskusji, szacuje się ilość pochowanych na ok. 14.000.
Na terenie cmentarza spoczywa także niewielka liczba jeńców innych narodowości (zachowane dokumenty nie potwierdzają faktu pochowania na wspomnianym cmentarzu żołnierzy brytyjskich i amerykańskich).

Откуда: советские военнопленные кладбище в городе Литтл Nieszawka / Glinkach
Населенный пункт: Соединенные Nieszawka
Место: Малый Глины Nieszawka
Тип недвижимости: Военное кладбище
Количество погребенных: 10000
Количество зарегистрированных: 0
На рубеже 1939/1940, немецкие власти присоединились к организации в лагере военнопленных Торунь для солдат союзников. Первоначально это было в польской Армии, а также британских и французских солдат. В 1943 году итальянский заключенных, содержащихся там. В 1941 году он построил лагерь для советских военнопленных (площадь в сторону деревни Глинка). В лагере была большая смертность из-за отсутствия каких-либо санитарных условий, многочисленные эпидемии, голодном пайке и запланированные казни. Некоторых заключенных держали на открытом воздухе из-за недостаточного количества зданий. Тела заключенных хоронили в специально подготовленные кладбище (ныне площадь 5HA). После войны, были неполными эксгумации останков на основе указанных примерное количество погребенных заключенных. Это, однако, не обсуждается и, по оценкам число похоронен около 14000.
На кладбище лежит небольшое число заключенных других национальностей (сохранились документы не подтверждают тот факт, что захороненные на кладбище, сказал, что британские и американские солдаты).


http://groby.radaopwim.gov.pl/grob/12234/

http://groby.radaopwim.gov.pl/resize/25 ... e/800x600/

http://groby.radaopwim.gov.pl/resize/25 ... e/800x600/

http://groby.radaopwim.gov.pl/resize/25 ... e/800x600/

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 13:56 13 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
Ваше письмо переслала в Музей.Постараюсь 3 ноября с кем либо из музея встретится-буду по делам в Торуни.
Это 60 км от моего дома.
Ребята с удовольствием бы встретились бы с Вами.Пришлите мне на личку-как и когда Вы будете в Польше.Ребята -так думаю-подскажут как там доехать а быть может и поедут перед Вами....

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 14:02 14 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ob%C3%B3z_ ... u-Glinkach

Obóz jeniecki w Toruniu-GlinkachZ Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, szukaj

Tablica przy bramie cmentarza radzieckich ofiar obozu
Pomnik żołnierzy radzieckich zmarłych w obozie
Groby radzieckie na cmentarzu ofiar obozu
Centrum cmentarzaSpis treści
1 Początki obozu jenieckiego w Toruniu
2 Warunki
3 Likwidacja obozu
4 Cmentarz i pomnik jeńców
5 Przypisy


Początki obozu jenieckiego w Toruniu[edytuj]Po zajęciu Torunia przez hitlerowców we wrześniu 1939 rozpoczęto przygotowania do adaptacji niektórych pruskich fortów Torunia na potrzeby obozów jenieckich. W forcie XVII zlokalizowano komendanturę przyszłego Stalagu XX A, przeniesioną następnie do kamienicy w pobliżu fortu XIII, natomiast jeńców umieszczono w samych zabudowaniach fortu XIII, a w miarę napływu jeńców także XI i XII. Fort XIV przejął funkcje szpitala obozowego, XVI - aresztu. Na ich terenie umieszczono głównie jeńców francuskich, belgijskich, włoskich, amerykańskich, jugosłowiańskich, norweskich oraz najliczniejszą grupę - brytyjskich.

W 1941 rozpoczęto budowę drugiej części obozu z myślą o napływających jeńcach radzieckich. Na te cele przeznaczono rozległy niezagospodarowany obszar 92 hektarów w pobliżu wsi Glinki (dziś między Toruniem a Wielką Nieszawką). 14 sierpnia 1941 oficjalnie rozpoczął pracę M. Stammlager 312/XX C, podporządkowany komendantowi Stalagu XX C. Nieoficjalnie hitlerowcy określali część obozu przeznaczoną dla żołnierzy armii radzieckiej Sowietheide - puszczą radziecką, pokazując tym samym swój stosunek do osadzonych[1].

Warunki[edytuj]Życie mieszkańców Stalagu XX C z krajów Europy Zachodniej nie wyglądało, w porównaniu z obozem radzieckim, najgorzej. W solidnych zabudowaniach Stalagu panowały znośne warunki sanitarne, dobre wyżywienie, był szpital, nie znamy przypadków pastwienia się dozorców nad jeńcami. Również kary wobec nieposłusznych mieściły się w granicach przewidzianych konwencją, a hitlerowcy pozwolili na ograniczone życie kulturalne, w tym wydawanie gazety i organizowanie zawodów sportowych[2]. Osadzeni byli jednak zmuszani do pracy przymusowej, przede wszystkim o charakterze rolniczym na terenie wsi pod Toruniem. Wiadomo też, że pracowali na rzecz Wehrmachtu na pobliskim poligonie, w nieistniejącym dziś browarze oraz przy robotach budowlanych i drogowych w Toruniu i okolicach. Zmarli chowani byli na Cmentarzu Garnizonowym w Toruniu, z zachowaniem podstawowych honorów wojskowych. Osoby te zostały na życzenie rodzin ekshumowane w 1946 r.[3]. Pamiątką po ich obecności są rysunki i napisy na ścianach fortu XI.

Sytuację jeńców radzieckich należy tymczasem określić jako tragiczną. Wbrew wszelkim umowom międzynarodowym ratyfikowanym przez Niemcy byli żołnierze Armii Czerwonej (łącznie ponad 20 tysięcy) zostali stłoczeni w prowizorycznych barakach lub wręcz pod gołym niebem, w wykopanych samodzielnie jamach, na otoczonym drutem kolczastym pustym polu z bramą wjazdową od dzisiejszej ulicy Poznańskiej i kuchnią oraz prowizorycznym szpitalem obozowym po przeciwnej stronie, od ul. Szubińskiej[4]. Nie było tam możliwe zachowanie podstaw higieny, brakowało żywności, a nawet wody. Do pracy ponad siły (po 10 - 12 godzin dziennie) dochodziło znęcanie się dozorców nad więźniami, bicie i katowanie. Szczególnym okrucieństwom poddawani byli schwytani komisarze polityczni Armii Czerwonej, którzy na mocy "Rozporządzenia o komisarzach" podlegali bezwzględnej karze śmierci przez rozstrzelanie. Grupę tę starano się już w czasie wstępnej selekcji wykryć i izolowano następnie w forcie XII.

Przez krótki czas w części przeznaczonej dla żołnierzy radzieckich przebywała też grupa jeńców włoskich (głównie schwytanych członków podziemnych organizacji monarchistycznych). Ich transport został przywieziony jesienią 1943 r. ku konsternacji zarządu obozu, który nie wiedział, co z nimi zrobić i po siedmiu tygodniach odesłał ich do innego obozu na terenie III Rzeszy[5]

Różnicę między obydwoma obozami wykazują najlepiej statystyki zgonów: 44 zmarłych w części przeznaczonej dla jeńców z armii zachodnich oraz ponad 14 tys. żołnierzy radzieckich[6] w okresie październik 1940 - grudzień 1941. Łącznie przez obóz przewinęło się 54637 osób, w tym 21181 z ZSRR[7].

Likwidacja obozu[edytuj]W pierwotnych planach Niemców Toruń miał być ważnym punktem obronnym i dlatego nie przewidywano ewakuacji obozu. Dopiero pod koniec stycznia 1945 rozpoczęto wyprowadzanie z niego jeńców, na co było stanowczo za późno. Kolumny osadzonych, kierowane w stronę Fordonu, zostały w części otoczone przez Armię Czerwoną, w części zaś słabo pilnowani jeńcy zdołali uciec w stronę zgliszcz obozu (pozostałe baraki zostały przez Niemców spalone).

Cmentarz i pomnik jeńców[edytuj]Cmentarz zmarłych w obozie jeńców znajdował się w lesie między Glinkami a Wielką Nieszawką, dziś w pobliżu rozwidlenia dróg Toruń - Inowrocław i Toruń Bydgoszcz. W latach PRL został on uporządkowany, a ku czci jeńców radzieckich wystawiono w 1969 pomnik wg projektu Witolda Marciniaka. Składa się on z dziesięciometrowej kolumny z płaskorzeźbą sierpa i młota (w przeszłości była też czerwona gwiazda, dziś usunięta) oraz z niższego postumentu, na którym wyrzeźbiono dwie leżące postacie zamęczonych na śmierć jeńców.

Na cmentarzu spoczywa 14 219 jeńców radzieckich w mogiłach zbiorowych i indywidualnych. Anonimowe groby (informacje o pochowanych znajdują się w urzędzie w Wielkiej Nieszawce[8]) mają postać wydzielonych kwater, każda z niewielkim kamieniem pamiątkowym z namalowaną czerwoną gwiazdą. W centralnym punkcie cmentarza znajduje się tablica z napisem POLEGŁYM OFIAROM FASZYZMU.

Лагеря для военнопленных в городе Торунь-GlinkachZ Википедии, свободной энциклопедии
Перейти к: навигация, поиск

Массив у ворот кладбища советских жертв лагеря
Памятник советским солдатам, погибшим в лагере
Могилы на кладбище жертв советского лагеря
Центр содержания cmentarzaSpis
Начало лагере для военнопленных в Торуне
2 Условия
3 Удаление лагерь
4 кладбище и памятник заключенных
5 См. также


Начало лагеря для военнопленных в Торуне [править] После оккупации нацистами Торуне в 1939 году началась подготовка к адаптации некоторых прусских фортов Торунь для лагерей военнопленных. Штаб-квартира форт XVII расположенный рядом Stalag XX, затем переехал в дом недалеко от форта XIII, в то время как заключенные находятся в тех же зданиях крепости XIII, и, а также приток заключенных XI и XII. Форт XIV взял на себя лагерную больницу, XVI - содержание под стражей. На их сайте были размещены преимущественно узников французских, бельгийских, итальянских, американских, югославские, норвежские, и самая большая группа - англичане.

В 1941 году строительство второй части лагеря с целью прихода советских военнопленных. Средства выделяются на эти цели большие неразвитой области 92 га недалеко от деревни Глины (в настоящее время между Торунь и Великую Nieszawka). 14 августа 1941 официально начал работу Stammlager 312/XX М. С, подчиненных комендант Stalag XX С. Неофициально нацистов определяет часть лагеря посвященный советским солдатам Sowietheide - советский пустыне, показывая тем самым свое отношение к заключенным [1].

Условия [править] Жизнь жителей Stalag XX C из стран Западной Европы не казалось, по сравнению с советским лагерем, к худшему. В твердом зданий Шталаг преобладали допустимые санитарно-гигиенические условия, хорошее питание, больницы, мы не знаем случаев pastwienia уход за заключенными. Кроме того, наказание за непослушание в рамках конвенции, и нацисты разрешили ограниченной культурной жизни, в том числе газет и спортивных соревнований [2]. Тем не менее, заключенные были вынуждены в рабский труд, главным образом сельскохозяйственные характер деревне недалеко от Торуни. Мы также знаем, что работа для вермахта на близлежащем полигоне, несуществующей пивоварни сегодня и в области строительства и дорожных работ в Торуни и окрестностях. Мертвых хоронили в гарнизонном кладбище в г. Торунь, сохраняя основные воинскими почестями. Эти люди были эксгумированы по просьбе семьи в 1946 году [3]. Напоминание об их присутствии, рисунки и надписи на стенах форта XI.

Советские военнопленные, тем временем ситуация должна быть описана как трагическая. Вопреки всем международным соглашениям, ратифицированным немцы солдат Красной Армии (в том числе более 20 тыс.) были согнаны в импровизированный казармы, или даже под открытым небом, в ямы выкопали себе, окруженный колючей проволокой на пустое поле с воротами на улице сегодня Познани и временные кухни и больнице лагеря на противоположной стороне улицы. Szubinska [4]. Существовал никаких возможных оснований для гигиенического поведения, отсутствия пищи и даже воды. Для работы им не по силам (после 10 - 12 часов в день), было жестокое обращение с заключенными охранников, избиения и углы. Особое подвергались зверства захватили политических комиссаров Красной Армии, которые в соответствии с "Положением об уполномоченных абсолютный субъект к смертной казни через расстрел. Эта группа добивался того, чтобы вовремя обнаружить первоначальный отбор, а затем в форте были изолированы XII.

За короткое время в той части, посвященной советским воинам посетила группа итальянских военнопленных (в основном ловушке под землей члены монархических организаций). Их транспорт был доставлен в осенью 1943 года, к ужасу совет лагеря, который не знал, что делать с ними, и после семи недель, отправили их в другой лагерь в Третьем Рейхе [5]

Разница между этими двумя лагерями лучшего статистике смертей: 44 мертвых в часть, предназначенная для узников западной армии, а также более 14 тысяч. Советских солдат [6] в период с октября 1940 г. - декабрь 1941 года. В общей сложности, прокручиваются через лагеря в 54637 человек, из них 21181 из СССР [7].

Ликвидации лагеря [править] В первоначальные планы немцев Торунь важный момент должен был быть оборонительной и, следовательно, не ожидается эвакуация лагеря. Только в конце января 1945 года он начал пробуждения из заключенных, который был уже слишком поздно. Колонны пленных, направленными Фордон, частично окружена частями Красной Армии, в частности, и плохо охраняемых заключенных удалось бежать в направлении руин лагеря (другие казармы были сожжены немцами).

Кладбища и мемориальные заключенных [править] кладбище умер в лагере для военнопленных был в лесу между глинами и Великой Nieszawka, сегодня возле развилки дорог Торунь - Быдгощ и Торунь Иновроцлав. В ПРЛ был упорядоченным, и в честь советских военнопленных были выпущены в 1969 году, памятник разработан Витольд Marciniak. Она состоит из рельефа колонке dziesięciometrowej серпом и молотом (в прошлом был также красная звезда, в настоящее время удален) и нижний постамент, на котором лежат две резные фигуры заключенных, замучили до смерти.

На кладбище находится в 14 219 советских военнопленных в коллективных и индивидуальных могилах. Анонимные могил (информация может быть найдена похоронен в офис в Соединенных Nieszawka [8]) имеют вид отдельных кварталов, каждый с небольшой памятный камень с окрашены в красный цвет звезды. В центре кладбища находится табличка с надписью убитых жертв фашизма


OBÓZ JEŃCÓW WOJENNYCH
Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej hitlerowskie władze III Rzeszy opracowały program, którego jednym z celów było maksymalne wykorzystanie siły roboczej dla gospodarki niemieckiej. „Siłą roboczą” nazywano jeńców wojennych. Konwencja genewska dotycząca praw jeńców stanowiła m.in. że: „... jeńcy wojenni winni być traktowani w sposób szczególnie humanitarny, a w szczególności mają być chronieni przed atakami gwałtu, obrazy i ciekawości publicznej...” oraz „... środki odwetowe względem nich są zabronione...”. Jednak jak pokazała historia II wojny światowej nazistowskie Niemcy nie przestrzegały tej konwencji, łamiąc ją brutalnie. Na jeńcach wojennych szczególnie ze Wschodniej Europy dokonano wielu straszliwych zbrodni. Niechlubne te wydarzenia miały również miejsce na terenie naszej Gminy.
Już we wrześniu 1939 roku rozpoczęły się przygotowania do przystosowania znajdujących się w Toruniu fortów artyleryjskich, położonych na lewym brzegu Wisły do pełnienia funkcji obozów jenieckich. Na pierwszą siedzibę władz obozu Niemcy wybrali Fort XVII a w połowie 1949 roku przeniesione zostały do dwupiętrowej kamienicy, mieszczącej się naprzeciwko Fortu XIII. Budynek ten już do końca wojny został siedzibą komendantury Stalagu XX A i obecnie oglądać go można przy ulicy Okólnej.
Kolejny etap rozbudowy Stalagu (w 1941 roku) doprowadził do powiększenia obozu o nowy obszar, rozciągający się od Torunia- Podgórza w kierunku południowo-zachodnim, w kierunku wsi Glinki. Już w 1941 roku rozpoczęto tam budowę obozu przeznaczonego dla jeńców radzieckich. Gwałtowne nasilenie prac budowlanych przypadło na drugą połowę tego roku, gdyż w tym właśnie czasie do Torunia zaczęły napływać transporty jeńców radzieckich.
Dnia 14 sierpnia 1941 roku baraki dla jeńców radzieckich, które wybudowano na tym terenie oficjalnie nazwano: M. Stammlager 312/XX C. Został on administracyjnie podporządkowany komendanturze Stalagu XX A.
Stalag ten został więc powiększony o obszar, który rozciągał się od Stawek przez Rudak i Podgórz aż do Glinek.
Należy tu nadmienić, że funkcje obozów jenieckich dla więźniów radzieckich pełniły wówczas forty: XI, XII, XIII i XVII. Fort XIV pełnił funkcję szpitala obozowego, natomiast w Forcie XVI zlokalizowano areszt. Z czasem do jeńców radzieckich dołączyli też jeńcy: francuscy, belgijscy, brytyjscy, jugosłowiańscy, włoscy i amerykańscy.
W myśl zasady konwencji wiedeńskiej obozy jenieckie powinny zapewnić jeńcom godziwe warunki bytowania w obozie. Jak wiadomo jednak hitlerowcy nie stosowali się do tego typu wymagań, pomimo podpisanych traktatów. W obozach na obszarze Torunia i obecnej Gminy Wielka Nieszawka życie jeńców biegło dwoma torami: jeden troszkę lepszy przeznaczony dla jeńców z kręgu Europy Zachodniej i Ameryki oraz drugi tragiczny dla jeńców radzieckich. Idealne warunki obozowe pokazują statystyki, gdzie w okresie od października 1940 roku do grudnia 1941 roku wśród jeńców z państw zachodnich zanotowano tylko 44 zgony.
Natomiast w Stalagu przeznaczonym dla jeńców rosyjskich każdego dnia na 6-hektarowy cmentarz wywożono od trzech do sześciu wozów wypełnionych zwłokami.
Dziś w lesie między Glinkami a Cierpicami, jadąc z Torunia, po lewej stronie rozwidlenia szosy w kierunku Inowrocławia i Bydgoszczy widnieje masowy grób-cmentarz. Rzeźbę zaprojektował dla upamiętnienia pomordowanych więźniów W. Marciniak.
Ogółem na cmentarzu tym pochowano 14 219 więźniów.

Pierwsze ślady historii pochodzące sprzed 8 tys. lat p.n.e. odnaleźć można na terenie wsi Brzoza. Znajduje się tam cały kompleks stanowisk archeologicznych, na których odkrycia sięgają okresu schyłkowego paleolitu i mezolitu. Na terenie gminy znajdują się również wczesnośredniowieczne ślady grodzisk po osadnictwie słowiańskim, pozostałości po grodzie w Nieszawie i ruiny zamku Krzyżackiego, z którego to właśnie rozpoczęto ekspansję na ziemie polskie. W 1269 roku Polacy zniszczyli zamek w Małej Nieszawce. W pierwszej połowie XIV wieku odbudowano go już jako zamek murowany, który zawierał: przedzamcze z młynem, piekarnię, browar, wozownię oraz łaźnię. W 1422 roku król Władysław Jagiełło odzyskał zamek i około roku 1425 zmusił Krzyżaków do jego zburzenia. Jeszcze w 1422 roku król rozpoczął budowę nowego zamku w Dybowie a przy nim osady miejskiej Nieszawy w skład, której wchodziły tereny dzisiejszej Małej Nieszawki. Na mocy pokoju w Brześciu Kujawskim po 1435 roku obszar ten na stałe wrócił pod panowanie Korony Polskiej. W 1425 roku Nieszawa zyskała prawa miejskie. Nadanie miastu przez króla Kazimierza Jagiellończyka tzw. Statutów Nieszawskich wywołało wśród mieszczan toruńskich, żyjących głównie z handlu, poczucie zagrożenia, co doprowadziło do zburzenia miasta. Dawni mieszkańcy Nieszawy przenieśli się w dół Wisły i tam ponownie założyli gród. Po tym historycznym wydarzeniu pozostały dwie wsie: Mała Nieszawka i Wielka Nieszawka. W roku 1594 Wielka Nieszawka została wydzierżawiona osadnikom holenderskim zwanym olendrami. Byli to Menonici, wyznawcy odłamu protestantyzmu.W latach dwudziestych XX wieku Menonici przeważnie już zniemczeni opuścili Wielką Nieszawkę. Pozostały po nich zbudowany w 1897 roku kościół, który od 1945 r. jest świątynią wyznania rzymsko – katolickiego.

Gmina Wielka Nieszawka posiada bardzo ciekawe pod względem historycznym zasoby dziedzictwa kulturowego. Należą do nich: ruiny zamku krzyżackiego w Małej Nieszawce, obecnie znajdujące się na terenie prywatnym, jednak dzięki uprzejmości właściciela udostępnione są dla zwiedzających. Cmentarz pomenonicki w Wielkiej Nieszawce. Kolejnym zabytkiem jest: obecny kościół wyznania rzymsko – katolickiego w Małej Nieszawce. Kościół powstał na bazie drewnianej kaplicy osadników olenderskich przybyłych z Holandii i Fryzji. Stanowi on jeden z najcenniejszych zabytków Gminy. W Cierpicach znajdziemy kościół parafialny rzymsko – katolicki, murowany z 1938 roku oraz wciąż czynny cmentarz przykościelny z tego samego roku. W tej samej wsi obejrzeć można nieczynny już ewangelicki cmentarz z drugiej połowy XIX w. We wsi Mała Nieszawka odnajdziemy cmentarz wojenny żołnierzy radzieckich założony po roku 1945. Gmina posiada również obiekty związane z techniką i cywilizacją. Są to: we wsi Brzoza budynek przystanku kolejowego, murowany z 1910 roku, w Cierpicach zespół murowanych budynków dworca kolejowego oraz sześć murowanych strażnic drogowych, w Cierpicach – Dybowie i Cierpicach - Kąkolu napotykamy pozostałości młynów wodnych z XIX wieku. W Wielkiej Nieszawce znajduje się murowany budynek mleczarni z końca XIX w. Obejrzeć można również zbór, będący dziś siedzibą Urzędu Gminy oraz cmentarz w Wielkiej Nieszawce.
Zabytki
· kościół drewniany pomennonicki z 1890 roku- kościół parafialny rzymsko-katolicki, p. w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, drewniany z 1890 r. Pierwotnie mennonicki. Biała karta K.W. 28315
· drewniane chaty- dom podcieniowy- typ dużych wiejskich budynków mieszkalnych z charakterystycznym podcieniem. Budynki podcieniowe pojawiły się na ziemiach polskich wraz z falą osadnictwa mennonickiego i olęderskiego z XVI i XVII wieku (wspólnota mennonicka opuściła Holandię w wyniku prześladowań religinych). Większość do dzisiejszego dnia istniejących domów podcieniowych pochodzi z XVIII i początku XIX wieku. Ślady budownictwa podcieniowego występują w szerszym zakresie na obszarze Żuław Gdańskich i Żuław Wiślanych.
· cmentarz pomennonicki - z nagrobkami z pocz. XIX w., nieczynny

http://www.wielkanieszawka.pl/?cid=119

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 14:05 14 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
Pomnik ku czci jeńców wojennych (na Glinkach) - pomordowanych przez hitlerowców w czasie II wojny światowej jeńców, głównie radzieckich, w istniejącym tu obozie jenieckim Stalag XXC. Z liczby 55 tys. więzionych zginęło tu około 14 tys. Za pomnikiem cmentarz. Pomnik wzniesiono w 1969 roku wg projektu W. Marciniaka; składa się z 10-metrowego obelisku z 5-ramienną gwiazdą oraz leżących obok 2 postaci.

http://www.turystyka.torun.pl/index.php?strona=66

http://muzeumhw.pl/1/1109/1256/1257/Sta ... istoryczny а тут имеено этот музей

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 14:09 14 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
http://muzeumhw.pl/1/1109/1111/1125/Sta ... sowieckich а тут имеено этот музей-списки похороненых там

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 14:12 14 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
http://www.naukowy.pl/encyklopedia/Ob%C ... ,vstrona_3

Obóz jeniecki w Toruniu-GlinkachZ Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, szukaj

Tablica przy bramie cmentarza radzieckich ofiar obozu
Pomnik żołnierzy radzieckich zmarłych w obozie
Groby radzieckie na cmentarzu ofiar obozu
Centrum cmentarzaSpis treści
1 Początki obozu jenieckiego w Toruniu
2 Warunki
3 Likwidacja obozu
4 Cmentarz i pomnik jeńców
5 Przypisy


Początki obozu jenieckiego w ToruniuPo zajęciu Torunia przez hitlerowców we wrześniu 1939 rozpoczęto przygotowania do adaptacji niektórych pruskich fortów Torunia na potrzeby obozów jenieckich. W forcie XVII zlokalizowano komendanturę przyszłego Stalagu XX A, przeniesioną następnie do kamienicy w pobliżu fortu XIII, natomiast jeńców umieszczono w samych zabudowaniach fortu XIII, a w miarę napływu jeńców także XI i XII. Fort XIV przejął funkcje szpitala obozowego, XVI - aresztu. Na ich terenie umieszczono głównie jeńców francuskich, belgijskich, włoskich, amerykańskich, jugosłowiańskich, norweskich oraz najliczniejszą grupę - brytyjskich.

W 1941 rozpoczęto budowę drugiej części obozu z myślą o napływających jeńcach radzieckich. Na te cele przeznaczono rozległy niezagospodarowany obszar 92 hektarów w pobliżu wsi Glinki (dziś między Toruniem a Wielką Nieszawką). 14 sierpnia 1941 oficjalnie rozpoczął pracę M. Stammlager 312/XX C, podporządkowany komendantowi Stalagu XX C. Nieoficjalnie hitlerowcy określali część obozu przeznaczoną dla żołnierzy armii radzieckiej Sowietheide - puszczą radziecką, pokazując tym samym swój stosunek do osadzonych[1].

WarunkiŻycie mieszkańców Stalagu XX C z krajów Europy Zachodniej nie wyglądało, w porównaniu z obozem radzieckim, najgorzej. W solidnych zabudowaniach Stalagu panowały znośne warunki sanitarne, dobre wyżywienie, był szpital, nie znamy przypadków pastwienia się dozorców nad jeńcami. Również kary wobec nieposłusznych mieściły się w granicach przewidzianych konwencją, a hitlerowcy pozwolili na ograniczone życie kulturalne, w tym wydawanie gazety i organizowanie zawodów sportowych[2]. Osadzeni byli jednak zmuszani do pracy przymusowej, przede wszystkim o charakterze rolniczym na terenie wsi pod Toruniem. Wiadomo też, że pracowali na rzecz Wehrmachtu na pobliskim poligonie, w nieistniejącym dziś browarze oraz przy robotach budowlanych i drogowych w Toruniu i okolicach. Zmarli chowani byli na Cmentarzu Garnizonowym w Toruniu, z zachowaniem podstawowych honorów wojskowych. Osoby te zostały na życzenie rodzin ekshumowane w 1946 r.[3]. Pamiątką po ich obecności są rysunki i napisy na ścianach fortu XI.

Sytuację jeńców radzieckich należy tymczasem określić jako tragiczną. Wbrew wszelkim umowom międzynarodowym ratyfikowanym przez Niemcy byli żołnierze Armii Czerwonej (łącznie ponad 20 tysięcy) zostali stłoczeni w prowizorycznych barakach lub wręcz pod gołym niebem, w wykopanych samodzielnie jamach, na otoczonym drutem kolczastym pustym polu z bramą wjazdową od dzisiejszej ulicy Poznańskiej i kuchnią oraz prowizorycznym szpitalem obozowym po przeciwnej stronie, od ul. Szubińskiej[4]. Nie było tam możliwe zachowanie podstaw higieny, brakowało żywności, a nawet wody. Do pracy ponad siły (po 10 - 12 godzin dziennie) dochodziło znęcanie się dozorców nad więźniami, bicie i katowanie. Szczególnym okrucieństwom poddawani byli schwytani komisarze polityczni Armii Czerwonej, którzy na mocy "Rozporządzenia o komisarzach" podlegali bezwzględnej karze śmierci przez rozstrzelanie. Grupę tę starano się już w czasie wstępnej selekcji wykryć i izolowano następnie w forcie XII.

Przez krótki czas w części przeznaczonej dla żołnierzy radzieckich przebywała też grupa jeńców włoskich (głównie schwytanych członków podziemnych organizacji monarchistycznych). Ich transport został przywieziony jesienią 1943 r. ku konsternacji zarządu obozu, który nie wiedział, co z nimi zrobić i po siedmiu tygodniach odesłał ich do innego obozu na terenie III Rzeszy[5]

Różnicę między obydwoma obozami wykazują najlepiej statystyki zgonów: 44 zmarłych w części przeznaczonej dla jeńców z armii zachodnich oraz ponad 14 tys. żołnierzy radzieckich[6] w okresie październik 1940 - grudzień 1941. Łącznie przez obóz przewinęło się 54637 osób, w tym 21181 z ZSRR[7].

Likwidacja obozuW pierwotnych planach Niemców Toruń miał być ważnym punktem obronnym i dlatego nie przewidywano ewakuacji obozu. Dopiero pod koniec stycznia 1945 rozpoczęto wyprowadzanie z niego jeńców, na co było stanowczo za późno. Kolumny osadzonych, kierowane w stronę Fordonu, zostały w części otoczone przez Armię Czerwoną, w części zaś słabo pilnowani jeńcy zdołali uciec w stronę zgliszcz obozu (pozostałe baraki zostały przez Niemców spalone).

Cmentarz i pomnik jeńcówCmentarz zmarłych w obozie jeńców znajdował się w lesie między Glinkami a Wielką Nieszawką, dziś w pobliżu rozwidlenia dróg Toruń - Inowrocław i Toruń Bydgoszcz. W latach PRL został on uporządkowany, a ku czci jeńców radzieckich wystawiono w 1969 pomnik wg projektu Witolda Marciniaka. Składa się on z dziesięciometrowej kolumny z płaskorzeźbą sierpa i młota (w przeszłości była też czerwona gwiazda, dziś usunięta) oraz z niższego postumentu, na którym wyrzeźbiono dwie leżące postacie zamęczonych na śmierć jeńców.

Na cmentarzu spoczywa 14 219 jeńców radzieckich w mogiłach zbiorowych i indywidualnych. Anonimowe groby (informacje o pochowanych znajdują się w urzędzie w Wielkiej Nieszawce[8]) mają postać wydzielonych kwater, każda z niewielkim kamieniem pamiątkowym z namalowaną czerwoną gwiazdą. W centralnym punkcie cmentarza znajduje się tablica z napisem POLEGŁYM OFIAROM FASZYZMU.

http://www.poczytaj.spinacz.info/?title ... u-Glinkach

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс окт 30, 2011 19:31 19 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
dzięki za informację. Zapytaj autora czy chce abyśmy opisali to na naszej stronie Muzeum. Czy jest możliwość otrzymania skanu karty jeńca i ewentualnych zdjęć dziadka

Спасибо за информацию.Спросите автора-хотел бы описать историю на страницах нашего Музея? Может нам выслать документы пленного и фотографию дедушки
Письмо с такой просьбой выслал мне пан Петр-один из организаторов Музея

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
СообщениеДобавлено: Вс ноя 20, 2011 18:53 18 
Не в сети
Поисковик
Аватара пользователя

Зарегистрирован: Вс май 16, 2010 12:25 12
Сообщения: 4230
Откуда: Польша (Polska)
Маркин
статья о Кузьме Гавриленко в ближайшее время появится на одном из стендов нашего Музея , о том, что именно благодаря вашей помощи и организации Poisk.ru.появилась информация.
Пожалуйста, напишите его внуку , скажите ему об этом и попросите фотографию деда. Как он будт ехать до могилы , чтобы все мы знали, Торунь подготовьтся как надо :-)
с искренним уважением
Петр


Так написал мне пан Петр-один из оргнизаторов Музея ТОРН-ТОрунь
Жду фотографию деда.
Присылайте на емаил Если надо будет -то вышлю на личку мой адрес.

_________________
Если твои поиски зашли в тупик, то знай, что ты уже нашел то, что искал, благодаря нам.
Пани Маркин дает согласие на использование личных фотографий и ответов по поискам только с условием ссылки на сайт где они помещены.


Вернуться к началу
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую тему  Ответить на тему  [ 97 сообщений ]  На страницу « 15 6 7 8 9 10 »

Часовой пояс: UTC+03:00


Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и 2 гостя


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения

Перейти: 

cron
Создано на основе phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Русская поддержка phpBB